Francés

Etimologia

Del gallés betulla, manlevat en latin, que dona boule en francés amb lo sufix -eau.

Prononciacion

/bu.lo/

França (Vòges) : escotar « bouleau »

França (Lion) : escotar « bouleau »

França (Tolosa) : escotar « bouleau »

França (Vòges) : escotar « bouleau »

França (Sesseraç) : escotar « bouleau »

França (Rems) : escotar « bouleau »

França (Lion) : escotar « bouleau »

França : escotar « bouleau »

França (Anecí) : escotar « bouleau »

França (París) : escotar « bouleau »

escotar « bouleau »

França (Burie) : escotar « bouleau »

Reiaume de França : escotar « bouleau »

escotar « bouleau »

França (Mülhausen) : escotar « bouleau » escotar « bouleau » França (París) : escotar « bouleau » Canadà (Nòu Brunswick) : escotar « bouleau » França (París) : escotar « bouleau » França (Auvèrnhe) : escotar « bouleau » França (Alsàcia) : escotar « bouleau » França (Normandia) : escotar « bouleau » França : escotar « bouleau » França : escotar « bouleau » França (Somain) : escotar « bouleau » França (Nauta Garona) : escotar « bouleau » França : escotar « bouleau » França (Angieus) : escotar « bouleau »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
bouleau bouleaux
[bu.lo]

bouleau masculin

  1. Beç.