Occitan

Etimologia

Del latin cantāre.

Prononciacion

/t͡sanˈta/, /t͡sãⁿˈta/ (lemosin)

Sillabas

chan | tar (2)

 Vèrb

chantar (auvernhat), (lemosin), (vivaroaupenc), (gardiòl)

  1. Produire de sons per inflexions melodiosas de la votz.

Variantas dialectalas

  • cantar (lengadocian), (gascon), (provençal)

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lemosin
Infinitiu chantar
Gerondiu chantant
Participi passat
singular plural
masculin chantat chantats
femenin chantada chantadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present chante chantas chanta chantam chantatz chantan
chanten
Imperfach chantava chantavas
chantaves
chantava chantavam
chantavem
chantavatz
chantavetz
chantavan
chantaven
Preterit chantei chanteras
chanteres
chantet chanteram
chanterem
chanteratz
chanteretz
chanteren
Futur chantarai chantaras chantará chantarem chantaretz chantaran
Condicional chantariá chantarias chantariá chantariam chantariatz chantarian
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present chante chantes chante chantem chantetz chanten
Imperfach chantessa chantessas chantessa chantessam
chantessem
chantessatz chantessan
chantessen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Afirmatiu chanta ! chantam ! chantatz !
Negatiu chantas pas ! chantam pas ! chantatz pas !
Nòtas

Francoprovençal

Etimologia

Del latin cantāre.

Prononciacion

[tsã'ta]

 Vèrb

chantar

  1. Cantar.