Occitan

Etimologia

Del latin conjurare.

Prononciacion

AFI: []

Sillabas

con | ju | rar (3)

 Vèrb

conjurar

  1. Far un conjur .

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu conjurar
Gerondiu conjurant
Participi passat
singular plural
masculin conjurat conjurats
femenin conjurada conjuradas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present conjuri
conjure[N 1]
conjuras conjura conjuram conjuratz conjuran
Imperfach conjuravi conjuravas conjurava conjuràvem conjuràvetz conjuravan
Preterit conjurèri conjurères conjurèt conjurèrem conjurèretz conjurèron
Futur conjurarai conjuraràs conjurarà conjurarem conjuraretz conjuraràn
Condicional conjurariái conjurariás conjurariá conjurariam conjurariatz conjurarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present conjure conjures conjure conjurem conjuretz conjuren
Imperfach conjurèssi conjurèsses conjurès
conjurèsse
conjurèssem conjurèssetz conjurèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu conjura ! conjurem ! conjuratz !
Negatiu conjures pas ! conjurem pas ! conjuretz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)