Occitan

Etimologia

Prononciacion

[espepi'sa]

Sillabas

es | pe | pis | sar (4)

 Vèrb

espepissar

  • (Pejoratiu) Observar menimosament.
  1. Auriá calgut cercar, espepissar, se destriar del monde, per poder l'estudiar dins sa complexitat. N'aviá pas, urosament, l'enveja vertadièra ni lo coratge. (Marcèu Esquieu, E nos fotèm d'èstre mortals, p. 8)

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu espepissar
Gerondiu espepissant
Participi passat
singular plural
masculin espepissat espepissats
femenin espepissada espepissadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present espepissi
espepisse[N 1]
espepissas espepissa espepissam espepissatz espepissan
Imperfach espepissavi espepissavas espepissava espepissàvem espepissàvetz espepissavan
Preterit espepissèri espepissères espepissèt espepissèrem espepissèretz espepissèron
Futur espepissarai espepissaràs espepissarà espepissarem espepissaretz espepissaràn
Condicional espepissariái espepissariás espepissariá espepissariam espepissariatz espepissarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present espepisse espepisses espepisse espepissem espepissetz espepissen
Imperfach espepissèssi espepissèsses espepissès
espepissèsse
espepissèssem espepissèssetz espepissèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu espepissa ! espepissem ! espepissatz !
Negatiu espepisses pas ! espepissem pas ! espepissetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)