Lo plomb (1) dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

Del latin plumbum.

Prononciacion

/plun/

França (Bearn) : escotar « plomb »

Sillabas

plomb (1)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
plomb plombs
[plun] [pluns]

plomb masculin

 
De plomb
 
De plombs de caça
 
De plombs d'estamparia
 
Lo plomb dins lo bastiment
 
De plombs de pèsca
  1. (elements) Element quimic de simbòl Pb e de numèro atomic 82; aperten a la seria quimica dels metals paures.
  2. (quimia, indenombrable) Còrs simple metallic d'aquel element d’un blanc blavenc, plan mòl.
  3. (per metonimia) Balas, lingòts o granas de plomb qu’òm utiliza per la caça, per cargar las armas de fuòc.
  4. (per metonimia, estampariá) Caractèr d'estampariá en plomn.
  5. Aisina del maçon, fustièrs, ... per auçar d'obrarges verticals, constituit d'un fial e d'un plomb o d'un objècte pesuc.
  6. (electricitat, familièr) Fusible.
  7. (pesca) Accessòri de plomb, de formas ariablas, utilizat per lestar unq linha.
  8. (sotada) Accessòri en plomb, utilizat per lestar un sotaire.
  9. Simbòl de çò qu'es pesuc e opac.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions