poder

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *pŏtēre, en latin classic posse.

Prononciacion

/puˈðe/, /puˈðe/ (lengadocian), /puˈdej/, /puˈdej/ (naut lemosin)

França (Bearn) : escotar « poder »

Sillabas

po | der (2)

Vèrb

poder

1. Ésser capable fisicament, mentalament o moralament de far una causa.

Traduccions

alemand: können (de) anglés: can (en), to be able to catalan: poder (ca) espanhòl: poder (es) francés: pouvoir (fr) italian: potere (it)

normand: pouveir (nrf) meglenoromanés: puteari (ruq) portugués: poder (pt) romanés: a putea (ro) sicilian: putiri (scn)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
poder	poders
[puˈðe]	[puˈðes]

poder masculin

1. Capacitat d'influéncia sus d'unas causas o accions.
2. Mejan que permet de dirigir legalament o politacament.
3. Fòrça fisica o mentala.

Derivats

• apoderar
• poderós
• poderosament

Variantas dialectalas

• podeir (auvernhat)
• pogússer (auvernhat)
• pogueir (vivaroaupenc)
• puescher (naut-lemosin)
• pover (marchés)

Traduccions

alemand: Macht (de) femenin anglés: power (en) catalan: poder (ca) masculin Dalmate: putar (dlm) espanhòl: poder (es) masculin

francés: pouvoir (fr) masculin italian: potere (it) masculin portugués: poder (pt) masculin romanés: a putere (ro) femenin