žona
 Veire tanben : zona, zö̀nä
|
Naut sorab
Etimologia
Del protoeslau *žena, del protoindoeuropèu *gʷḗn.
Prononciacion
Nom comun
| Cas | Singular | Plural | Dual |
|---|---|---|---|
| Nominatiu | žona | žony | žonje |
| Genitiu | žony | žonow | žonow |
| Datiu | žonje | žonam | žonomaj |
| Acusatiu | žonu | žony | žonje |
| Instrumental | žonu | žonami | žonomaj |
| Locatiu | žonje | žonach | žonomaj |
žona femenin
Derivats
Referéncias
- Ludmila Budarjowa, 1990, Słownik hornjoserbsko-němski. Wörterbuch Obersorbisch-deutsch, Budyšin-Bautzen Domowina-Verlag.