Occitan

Etimologia

De feble amb lo prefix a- e lo sufix causatiu -ir.

Prononciacion

/afeˈbbli/

 Vèrb

afeblir vb. transit.

  1. Far venir feble.

s'afeblir vb. pronom.

  1. Venir feble.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu afeblir
Gerondiu afeblissent
Participi passat
singular plural
masculin afeblit afeblits
femenin afeblida afeblidas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present afeblissi afeblisses afeblís afeblissèm afeblissètz afeblisson
Imperfach afeblissiái afeblissiás afeblissiá afeblissiam afeblissiatz afeblissián
Preterit afebliguèri afebliguères afebliguèt afebliguèrem afebliguèretz afebliguèron
Futur afeblirai afebliràs afeblirà afeblirem afebliretz afebliràn
Condicional afebliriái afebliriás afebliriá afebliriam afebliriatz afeblirián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present afeblisca afebliscas afeblisca afebliscam afebliscatz afebliscan
Imperfach afebliguèsse afebliguèsses afebliguèsse afebliguèssem afebliguèssetz afebliguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu afeblís ! afebliscam ! afeblissetz !
Negatiu afebliscas pas ! afebliscam pas ! afebliscatz pas !