burre
Occitan
Etimologia
Del latin butyrum, eissit del grèc ancian βούτῡρον (boútūron).
Prononciacion
/ˈbyre/
França (Bearn) : escotar « burre »
Sillabas
bur | re
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| burre | burres |
| [ˈbyre] | [ˈbyres] |
burre masculin, pl. burres
- Substància alimentària jauna de tipe graissós elaborada a partir del lach.
- Uèi, amb aquel Osnovin, aviam trobat de burre dins lo grand magasin, de bon burre tot rossèl. Me n'èri claufidas las pòchas per assadolar los autres dos. (Joan Bodon, dins La grava sul camin, p. 28)