ebrèu

Occitan

Etimologia

Del latin Hebraeus.

Prononciacion

/eˈβɾɛw/, /eˈβɾɛw/

França (Bearn) : escotar « ebrèu »

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ebrèu	ebrèus
	[eˈβɾɛw]	[eˈβɾɛws]
Femenin	ebrèa	ebrèas
	[eˈβɾɛo]	[eˈβɾɛos]

ebrèu masculin

1. Ist. Individu d'un grop de pòbles semites que conquistèron e abitèron Palestina, nomenat tanben israelita e josieu.
2. Ling. Lenga semitica del grop nòrd-occidental, parlada pels ancians ebrèus e, actualament, dins una forma moderna, en Israèl.

Parents

• ebraïc

Traduccions

alemand: Hebräer (de) masculin (1), Hebräisch (de) neutre (2) anglés: Hebrew (en) catalan: hebreu (ca) masculin ebrèu: עברית (he) ('ivrit) (2)

espanhòl: hebreo (es) masculin francés: Hébreu (fr) masculin (1), hébreu (fr) masculin (2) italian: ebreo (it) masculin sicilian: abbreu (scn), abbràicu (scn)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ebrèu	ebrèus
	[eˈβɾɛw]	[eˈβɾɛws]
Femenin	ebrèa	ebrèas
	[eˈβɾɛo]	[eˈβɾɛos]

ebrèu masculin

1. Relatiu al pòble ebrèu.
2. Relatiu a la lenga ebrèa.

Parents

• ebraïc

Traduccions

alemand: hebräisch (de) anglés: Hebrew (en) catalan: hebreu (ca)

espanhòl: hebreo (es) francés: hébreu (fr) italian: ebreo (it)

Vejatz tanben

• Mots en ebrèu dins lo Wikiccionari
• ebrèu sus Wikipèdia