Occitan

Etimologia

Del latin innocens « que fa pas de mal ».

Prononciacion

/inˈnusento̞/, provençau /inuˈsẽⁿto̞/ França (Bearn) : escotar « innocenta »

Sillabas

in|no|cen|ta

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
innocenta innocentas
[inˈnusento̞] [inˈnusento̞s]

innocenta femenin (equivalent masculoj: innocent)

  1. Femna qu’es pas colpabla, qu’a pas fach çò qu'es acusada.
  2. Femna que faguèt pas res de mal.
  3. Femna que sap pas lo mal, subretot los nenons o los deficients mentals.
  4. Femna ninòia.

 Forma d'adjectiu

innocenta

  1. femenin singular de innocent.

 Forma de vèrb

innocenta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de innocentar.
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de innocentar.

Francés

Prononciacion

/inɔsɑ̃ta/

 Forma de vèrb

innocenta

  1. Tresena persona del singular del passat de simple de innocenter.

Italian

Prononciacion

/inɔsɑ̃ta/

 Forma de vèrb

innocenta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de innocentare.
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de innocentare.