Occitan

Etimologia

Del latin meus.

Prononciacion

[ˈmun]

França (Bearn) : escotar « mon »

 Adjectiu possessiu

Declinason
Singular Plural
Masculin mon mos
[mun] [mus]
Femenin ma mas
[ma] [mos]

mon (forma non articulada)

  1. Possessiu de la primièra persona del singular: de ieu, que m'aparten.
ex:Encontrèri mon amic.

lo mon (forma articulada) (gascon)

  1. Possessiu de la primièra persona del singular: de ieu, que m'aparten.
ex: Que ès lo mon amic

Variantas dialectalas

Traduccions


Volapük

Etimologia

Adaptacion de l'anglés money ("argent, moneda").

Prononciacion

['mon]

Sillabas

mon (1)

 Nom comun

mon, pl. mons

Traduccions

Derivats