Occitan

Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

/muny'men/ França (Bearn) : escotar « monument »

Sillabas

mo|nu|ment

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
monument monuments
[muny'men] [muny'mens]

monument

  1. Rèstes arqueologics.
  2. Obratge d’arquitectura e d'escultura realizat per transmetre a la posteritat la memòria d'una persona illustra o d'un eveniment important.
    • Lo monument dels mòrts.
  3. (figurat) Tot çò qui consacra un sovenir; memorial.
  4. (par extension) Edifici public o particular qu'impausa per sa grandor o per son ancianetat.
    • Un monument istoric.
  5. Tombèl.
    • monument funerari.
  6. (figurat) Obratge duradís de literatura, de sciéncias e d’arts.
    • Legissètz un monuments de la filosofia.
  7. (figurat) (per extension) Persona que creèt una òbra fòrca importanta.

Parents

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

/ˈmɒnjumənt/, /ˈmɑːnjəmənt/

Sillabas

mo|nu|ment

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
monument monuments

monument

  1. monument.

Catalan

Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

Oriental: central [munuˈmen], balear [monuˈment], [munuˈmen]
Occidental: nord-occidental [monuˈmen], valencià [monuˈment], [monuˈmen]

Sillabas

mo|nu|ment

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
monument monuments

monument

  1. monument.

Francés

Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

França (Lion) : escotar « monument »

Prononciacion

/mɔnymɑ̃/

Sillabas

mo|nu|ment

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
monument monuments
[mɔnymɑ̃]

monument

  1. monument.