Occitan

Etimologia

Del latin honor (honos).

Prononciacion

/uˈnu/ França (Bearn) - Lengadocian : escotar « onor »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
onor onors
[uˈnu] [uˈnus]

onor femenin

  1. Qualitat morala que mena qualqu'un a far pas res que lo pòsca comprometre dins l’estima dels autres e dins la seuna pròpia.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions