organic
Occitan
Etimologia
- Du latin organicus
Prononciacion
/uɾga'nik/
Sillabas
or|ga|nic
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | organic | organics |
| [uɾga'nik] | [uɾga'niks] | |
| Femenin | organica | organicas |
| [uɾga'niko̞] | [uɾga'niko̞s] | |
organic
- (anatomia) (medecina) Relatiu als organs, a la quita constitucion d’un èsser vivent.
- (biologia) Qualifica las foncions essencialas a la vida d’un èsser, subretot la nutricion.
- (figurat) Constitutiu d'una causa.
- (analogia) (administracion) (politica) Relatiu a l’organizacion d’un Estat, de sa constitucion, d’una institucion.
- Lei organica.
- Relatiu als èssers organizats.
- (Quimia) Qualifica las substàncias extrachas dels organismes vivents, e qu'an per element fondamental, lo carbòni.
- (per extension) Qualifica la partida de la quimia relativa a l’estudi d'aquelas substanças.
- Qu'es organizat, qu'implica una fòrça centrala agissent, de biais conscient o non, cap a un objectiu.
- Un tot organic.
Derivats
Traduccions
Anglés
Etimologia
- Du latin organicus
Prononciacion
RU /ɔːˈɡænɪk/, EUA /ɔɹˈɡænɪk/
Sillabas
or|ga|nic
Adjectiu
organic (plural: organics)