Pofre comun

Occitan

Etimologia

Del latin polypus, que ven del grèc ancian πολύπους (polýpous).

Prononciacion

/ˈpufɾe/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « pofre »

Sillabas

po | fre (2)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
pofre pofres
[ˈpufɾe] [ˈpufɾes]

pofre masculin

  1. Mollusc cefalopòde de uèit tentaculs que viu dins los oceans.

Variantas dialectalas

Traduccions