Occitan

Etimologia

Del latin habituare (« acostumar »), del bas latin habituari (« aver tal biais d’èsser ; èsser provesit »), vèrb passiu derivat de habitus (« costuma »)

Prononciacion

/abity'a/

a | bi | tu | ar (4)

 Vèrb

abituar

  1. Far prene l’abitud o una abitud

s'abituar (pronominal)

  1. Se meteis, prene l’abitud, una abitud
  2. S'aclimatar

Sinonims

Parents

Traduccions

Espanhòl

Etimologia

Del latin habituare (« acostumar »), del bas latin habituari (« aver tal biais d’èsser ; èsser provesit »), vèrb passiu derivat de habitus (« costuma »)

 Vèrb

[?]

a | bi | tu | ar (4)

 Nom comun

abituar

  1. abituar