Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/akukuˈla/

 Vèrb

s'acocolar vb. pronom.

  1. Se baissar en plegar las cambas.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu acocolar
Gerondiu acocolant
Participi passat
singular plural
masculin acocolat acocolats
femenin acocolada acocoladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present acocoli
acocole[N 1]
acocolas acocola acocolam acocolatz acocolan
Imperfach acocolavi acocolavas acocolava acocolàvem acocolàvetz acocolavan
Preterit acocolèri acocolères acocolèt acocolèrem acocolèretz acocolèron
Futur acocolarai acocolaràs acocolarà acocolarem acocolaretz acocolaràn
Condicional acocolariái acocolariás acocolariá acocolariam acocolariatz acocolarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present acocole acocoles acocole acocolem acocoletz acocolen
Imperfach acocolèssi acocolèsses acocolès
acocolèsse
acocolèssem acocolèssetz acocolèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu acocola ! acocolem ! acocolatz !
Negatiu acocoles pas ! acocolem pas ! acocoletz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)