aconselhar
Occitan
Etimologia
De conselh.
Prononciacion
/akunseˈʎa/
França (Bearn) : escotar « aconselhar »
Vèrb
aconselhar
- Donar un conselh.
Sinonims
Traduccions
|
Conjugason
Lengadocian
| Infinitiu | aconselhar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | aconselhant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | aconselhat | aconselhats | ||||
| femenin | aconselhada | aconselhadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | aconselhi aconselhe[N 1] |
aconselhas | aconselha | aconselham | aconselhatz | aconselhan |
| Imperfach | aconselhavi | aconselhavas | aconselhava | aconselhàvem | aconselhàvetz | aconselhavan |
| Preterit | aconselhèri | aconselhères | aconselhèt | aconselhèrem | aconselhèretz | aconselhèron |
| Futur | aconselharai | aconselharàs | aconselharà | aconselharem | aconselharetz | aconselharàn |
| Condicional | aconselhariái | aconselhariás | aconselhariá | aconselhariam | aconselhariatz | aconselharián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | aconselhe | aconselhes | aconselhe | aconselhem | aconselhetz | aconselhen |
| Imperfach | aconselhèssi | aconselhèsses | aconselhès aconselhèsse |
aconselhèssem | aconselhèssetz | aconselhèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | aconselha ! | — | aconselhem ! | aconselhatz ! | — |
| Negatiu | — | aconselhes pas ! | — | aconselhem pas ! | aconselhetz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
| ||||||