afar

Occitan

Etimologia

Del vèrb far amb lo prefix a- (preposicion d'atribucion): le fach de far per ne descrira lo resultat

Prononciacion

/aˈfa/, /aˈfa/

Sillabas

a | far (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
afar	afars
[aˈfa]	[aˈfars]

afar masculin

1. Causa que se deu s’ocupar, de far.
2. Çò qu'es lo subjècte d'una ocupacion quina que siá, totas las causas que se deu discutir, destriar amn qualqu’un dins lo comèrxi de la vida.
3. (En particular) Convencion ; mercat ; tractat ; transaccion comerciala ; entrepresa d’industria ; especulacion financièra.
4. (Drech) Cas tractat per la justícia, causa.

Sinonims

• causa
• prètzfach
• cuenta (gascon)

Derivats

• afars, sens partucular del mot al plural
• afairar (s')
• afanar (s')

Variantas dialectalas

• ahèr (gascon)
• ahar (gascon)

Traduccions

alemand : Sache (de), Ding (de) anglés : affair (en), business (en) bavarés : Soch (bar) catalan : qüestió (ca), afer (ca), assumpte (ca) espanhòl : asunto (es), cuestión (es)

Modèl:avkv1 : coba (avk) francés : affaire (fr)* portugués : assunto (pt), responsabilidade (pt), conta (pt) sami del nòrd : hommá (se) valon: afwaire (wa) Modèl:zdjv1 : shuhuli (zdj)