afortir

Occitan

Etimologia

Derivat de fòrt.

Prononciacion

/afuɾˈti/, /afuɾˈti/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « afortir »

Sillabas

a | for | tir (3)

Vèrb

afortir vb. tr.

1. Assegurar que quicòm es verai.
2. Enfortir, assolidar.

Derivats

• afortiment

Sinonims

• afirmar
• acertar

Traduccions

1. Assegurar que quicòm es verai
alemand: behaupten (de) anglés: to affirm (en), to argue (en) catalan: afirmar (ca) còrs: affirmà (co) espanhòl: afirmar (es)	francés: affirmer (fr) italian: affermare (it) naut sorab: wjerdźić (hsb) imperfectiu sicilian: affirmari (scn)

2. Enfortir, assolidar
alemand: erstarken (de) catalan: enfortir (ca)	francés: renforcer (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	afortir
Gerondiu	afortissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	afortit			afortits
femenin	afortida			afortidas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	afortissi	afortisses	afortís	afortissèm	afortissètz	afortisson
Imperfach	afortissiái	afortissiás	afortissiá	afortissiam	afortissiatz	afortissián
Preterit	afortiguèri	afortiguères	afortiguèt	afortiguèrem	afortiguèretz	afortiguèron
Futur	afortirai	afortiràs	afortirà	afortirem	afortiretz	afortiràn
Condicional	afortiriái	afortiriás	afortiriá	afortiriam	afortiriatz	afortirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	afortisca	afortiscas	afortisca	afortiscam	afortiscatz	afortiscan
Imperfach	afortiguèsse	afortiguèsses	afortiguèsse	afortiguèssem	afortiguèssetz	afortiguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	afortís !	—	afortiscam !	afortissetz !	—
Negatiu	—	afortiscas pas !	—	afortiscam pas !	afortiscatz pas !	—