Occitan

Etimologia

Del latin arbitrium (« jutjament, poder, volontat »).

Prononciacion

/aɾ'bi.tɾi/

ar | bi | tri (3)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
arbitri arbitris
[aɾ'bi.tɾi] [aɾ'bi.tɾis]

arbitri masculin,

mai sovent dins l'expression liure arbitre (/'li.wɾe aɾ'bi.tɾi/)
a vegada franc arbitri (/'fɾank‿aɾ'bi.tɾi/)
  1. (Filosofia) Facultat per que la volontat se determina per una causa puslèu que per una autra, solament del fach de la quita volontat. Sovent qualificat de liure

Parents

Traduccions