arbitri
Occitan
Etimologia
Del latin arbitrium (« jutjament, poder, volontat »).
Prononciacion
/aɾ'bi.tɾi/
ar | bi | tri (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
arbitri | arbitris |
[aɾ'bi.tɾi] | [aɾ'bi.tɾis] |
arbitri masculin,
- mai sovent dins l'expression liure arbitre (/'li.wɾe aɾ'bi.tɾi/ )
- a vegada franc arbitri (/'fɾank‿aɾ'bi.tɾi/ )
- (Filosofia) Facultat per que la volontat se determina per una causa puslèu que per una autra, solament del fach de la quita volontat. Sovent qualificat de liure