Occitan

Etimologia

Derivat de arpa.

Prononciacion

/aɾˈpa/

França (Bearn) : escotar « arpar »

Sillabas

ar | par (2)

 Vèrb

arpar vb. tr.

  1. Grafinhar d'un còp d'arpa.

Parents

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu arpar
Gerondiu arpant
Participi passat
singular plural
masculin arpat arpats
femenin arpada arpadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present arpi
arpe[N 1]
arpas arpa arpam arpatz arpan
Imperfach arpavi arpavas arpava arpàvem arpàvetz arpavan
Preterit arpèri arpères arpèt arpèrem arpèretz arpèron
Futur arparai arparàs arparà arparem arparetz arparàn
Condicional arpariái arpariás arpariá arpariam arpariatz arparián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present arpe arpes arpe arpem arpetz arpen
Imperfach arpèssi arpèsses arpès
arpèsse
arpèssem arpèssetz arpèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu arpa ! arpem ! arpatz !
Negatiu arpes pas ! arpem pas ! arpetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)