artigar
Occitan
Etimologia
Derivat d'artiga.
Prononciacion
/aɾtiˈɣa/
Vèrb
artigar
- Far una artiga.
Sinonims
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | artigar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | artigant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | artigat | artigats | ||||
femenin | artigada | artigadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | artigui artigue[N 1] |
artigas | artiga | artigam | artigatz | artigan |
Imperfach | artigavi | artigavas | artigava | artigàvem | artigàvetz | artigavan |
Preterit | artiguèri | artiguères | artiguèt | artiguèrem | artiguèretz | artiguèron |
Futur | artigarai | artigaràs | artigarà | artigarem | artigaretz | artigaràn |
Condicional | artigariái | artigariás | artigariá | artigariam | artigariatz | artigarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | artigue | artigues | artigue | artiguem | artiguetz | artiguen |
Imperfach | artiguèssi | artiguèsses | artiguès artiguèsse |
artiguèssem | artiguèssetz | artiguèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | artiga ! | — | artiguem ! | artigatz ! | — |
Negatiu | — | artigues pas ! | — | artiguem pas ! | artiguetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|