ascèta
Occitan
Etimologia
- Del grèc ancian ἀσκητής, askêtês « que s’exercís »
Prononciacion
/asˈsɛto̞/
Sillabas
as|cè|ta
Nom comun
ascèta masculin o femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| ascèta | ascètas |
| [asˈsɛto̞] | [asˈsɛto̞s] |
- (religion) Persona qui se liura, per pietat, a d'exercicis esperitals e fisics, a de mortificacions.
- (per extension) Persona que mèna una vida austèra.