banastrèr
Occitan
Etimologia
- Derivat de banastra dab lo sufix -èr.
Prononciacion
/banasˈtɾɛ/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| banastrèr | banastrèrs |
| [banasˈɾtɛ] | [banaˈtɾɛs] |
banastrèr masculin (gascon) (feminin : banastrèra)
- Persona qui fabrica e qui ven banastas.
Sinonims
- peirolèr (gascon)
- tisteraire (gascon)
- tisterèr (gascon)
Variantas dialectalas
- banastèr (gascon)
- banastier (provençau) (vivaroaupenc)
- panieraire (lengadocian) (vivaroaupenc)
Traduccions
Referéncias
- Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric {Guilhejoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007