bastar

Occitan

Etimologia

Del latin popular *bastare « portar », del grèc ancian βαστάζειν, bastázein « portar un fais ».

Prononciacion

/basˈta/, /basˈta/

Sillabas

bas|tar

Vèrb

bastar

1. Cargar d’un bast, en parlant d'una bèstia de bast.
2. Èsser sufisent, n’i aver pro.

Sinonims

Cargar d’un bast

• albardar / aubardar
• bastinar / embastinar
• embastar

n’i aver pro

• sufir / sufire

Derivats

• basta
• bastança
• baste

Locucion conjontiva

• baste que!

Catalan

Etimologia

Del latin popular *bastare « portar », del grèc ancian βαστάζειν, bastázein « portar un fais ».

Prononciacion

Oriental /bəsˈta/, /bəsˈta/

Occidental: nord-occidental /basˈta/, /basˈta/, valencian /basˈtaɾ/, /basˈtaɾ/

Espanha (Valéncia) : escotar « bastar »

Sillabas

bas|tar

Vèrb

bastar

1. bastar ^(oc), dins lo sens de: sufire

Espanhòl

Etimologia

Del latin popular *bastare « portar », del grèc ancian βαστάζειν, bastázein « portar un fais ».

Prononciacion

/basˈtaɾ/, /basˈtaɾ/

Sillabas

bas|tar

Vèrb

bastar

1. bastar ^(oc), dins lo sens de: sufire

Portugués

Etimologia

Del latin popular *bastare « portar », del grèc ancian βαστάζειν, bastázein « portar un fais ».

Prononciacion

escotar « bastar »

Prononciacion

Portugal /bɐʃˈtaɾ/, /bɐʃˈtaɾ/

Brasil /baʃˈtaɾ/, /baʃˈtaɾ/, /basˈta/, /basˈta/

Sillabas

bas|tar

Vèrb

bastar

1. bastar ^(oc), dins lo sens de: sufire