bellugar
Catalan
Etimologia
Del latin vulgar *bullĭcare, derivat de bullire ("bolhir"). Parent de l'occitan bolegar e del francés bouger.
Prononciacion
[bəʎu'γa] (oriental), [beʎu'γaɾ] (occidental)
Espanha (Barcelona) : escotar « bellugar »
Sillabas
bel | lu | gar (3)
Vèrb
bellugar
Traduccions
Derivats
- bellugadís, -issa
- bellugó
- bellugor
- bellugós, -osa
- bellugueig
- belluguejar
- belluguet