Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/beskanˈta/

Sillabas

bes | can | tar

 Vèrb

bescantar

  1. Parlar mal de qualqu'un o de quicòm.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu bescantar
Gerondiu bescantant
Participi passat
singular plural
masculin bescantat bescantats
femenin bescantada bescantadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present bescanti
bescante[N 1]
bescantas bescanta bescantam bescantatz bescantan
Imperfach bescantavi bescantavas bescantava bescantàvem bescantàvetz bescantavan
Preterit bescantèri bescantères bescantèt bescantèrem bescantèretz bescantèron
Futur bescantarai bescantaràs bescantarà bescantarem bescantaretz bescantaràn
Condicional bescantariái bescantariás bescantariá bescantariam bescantariatz bescantarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present bescante bescantes bescante bescantem bescantetz bescanten
Imperfach bescantèssi bescantèsses bescantès
bescantèsse
bescantèssem bescantèssetz bescantèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu bescanta ! bescantem ! bescantatz !
Negatiu bescantes pas ! bescantem pas ! bescantetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)