bilhet
Occitan
Etimologia
De l’ancian francés billette (1389), alteracion de bullette, diminutiu de bulle (bulla).
Prononciacion
/bi'ʎet/
bi | lhet (2)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
bilhet | bilhets |
[bi'ʎet] | [bi'ʎets] |
bilhet masculin
- Fulhet de papièr per notificar quicòm.
- Carta o pichon escrich qu'autoriza la dintrada endacòm, per un espectacle, una assemblada o per l'accès a un tren, etc.
- Bulletins donats a las personas que son partidas d'una lotariá.
- (Per ellipsi) Bilhet de banca.
Antonims
Carta d'accès