Occitan

Etimologia

De l’ancian francés billette (1389), alteracion de bullette, diminutiu de bulle (bulla).

Prononciacion

/bi'ʎet/

bi | lhet (2)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
bilhet bilhets
[bi'ʎet] [bi'ʎets]

bilhet masculin

  1. Fulhet de papièr per notificar quicòm.
  2. Carta o pichon escrich qu'autoriza la dintrada endacòm, per un espectacle, una assemblada o per l'accès a un tren, etc.
  3. Bulletins donats a las personas que son partidas d'una lotariá.
  4. (Per ellipsi) Bilhet de banca.

Antonims

Carta d'accès

Traduccions