bocal

Occitan

Etimologia

de boca.

Prononciacion

[bu'kal] França (Bearn) - Lengadocian : escotar « bocal »

Nom comun

bocal masculin

1. Geo. Embocadura d'un riu, grau .
2. Topin de veire utilizat per servar d'aliments.

Variantas dialectalas

• bocau

Traduccions

alemand: anglés: catalan: embocadura (ca); bocal (ca) francés: embouchure (fr); bocal (fr) espanhòl: italian: portugués: