brusir

Occitan

Etimologia

Del latin popular *brugere, crosament de *rugire e *bragere.'.

Prononciacion

lengadocian, gascon /bɾyˈzi/, /bɾyˈzi/

provençau /bʀyˈzi/, /bʀyˈzi/

Sillabas

bru|sir

Vèrb

brusir

1. Far venir un son confús.

Sinonims

• brusejar
• brúnher
• bronzinar
• mormolhar

Traduccions

alemand: rascheln (de) anglés: rustle (en) basc: catalan: brunzir (ca)

espanhòl: chirrir (es) francés: bruire (fr), bruisser (fr) italian: brusire (it) portugués: sussurrar (pt), barulhar (pt)

Catalan

Etimologia

Varianta de abrusar (brutlar, abrandar)

Prononciacion

Oriental: /bɾuˈzi/, /bɾuˈzi/

Occidental: nord-occidental /bɾuˈzi/, /bɾuˈzi/, valencian /bɾuˈziɾ/, /bɾuˈziɾ/, /bɾuˈzi/, /bɾuˈzi/

Sillabas

bru|sir

Vèrb

brusir

1. brutlar, abrandar
2. greujar dins lo sens de descarrar un pèça de veire