burla

Occitan

Etimologia

benlèu del latin burrae « necitges, fadesas »

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈbyɾlo̞/, /ˈbyɾlo̞/

provençau /ˈbyʀlə/, /ˈbyʀlə/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
burla	burlas
[ˈbyɾlo̞]	[ˈbyɾlo̞s]

burla femenin

1. Accion de rire al prejudici de qualqu'un.
2. (Meteorologia) Vent del nòrd bufant sul Massís central.

Derivats

• burlesc

Sinonims

• trufariá
• escarni

Traduccions

Accion de rire al prejudici de qualqu'un
alemand: Spott (de), Hänselei (de), Fopperei (de), Scherz (de) anglés: gibe (en), taunt (en), jeer (en), trick (en), hoax (en) basc: catalan: burla (ca)	espanhòl: burla (es), mofa (es), befa (es) francés: plaisanterie (fr), moquerie (fr) italian: burla (it), scherzo (it) portugués: escárnio (pt), troça (pt), burla (pt) (passat)

Forma de vèrb

burla

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de burlar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de burlar

Catalan

Etimologia

benlèu del latin burrae « necitges, fadesas »

Prononciacion

oriental /ˈburɫə/, /ˈburɫə/, occidental /ˈbuɾɫa/, /ˈbuɾɫa/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
burla	burles

burla femenin

1. burla ^(ca), escarni

Forma de vèrb

burla

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de burlar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de burlar

Espanhòl

Etimologia

benlèu del latin burrae « necitges, fadesas »

Prononciacion

/ˈbuɾla/, /ˈbuɾla/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
burla	burlas

burla femenin

1. burla ^(ca), escarni

Forma de vèrb

burla

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de burlar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de burlar

Francés

Prononciacion

/byʁla/, /byʁla/

Forma de vèrb

burla

1. tresena persona del singular del passat simple de burler.

Portugués

Etimologia

benlèu del latin burrae « necitges, fadesas »

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
burla	burlas

burla femenin

1. Engana
2. (ancianament) burla ^(ca), escarni

Forma de vèrb

burla

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de burlar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de burlar