córrer

Veire tanben : correr

Occitan

Etimologia

Del latin currĕre.

Prononciacion

[ˈkure], /ˈkure/

França (Bearn) : escotar « córrer »

Sillabas

cór | rer

Vèrb

córrer

1. Caminar amb velocitat.

Derivats

• correguda

Variantas dialectalas

• correr
• corrir

Traduccions

alemand: rennen (de) anglés: to run (en) cannada: ಓಡು (kn) catalan: córrer (ca) espanhòl: correr (es) francés: courir (fr)

francoprovençau/arpitan: corir (frp) grèc: τρέχω (el) italian: correre (it) portugués: correr (pt) sicilian: cùrriri (scn) sard: cùrrere (sc)

Catalan

Etimologia

Del latin currere.

Prononciacion

[ˈkorə], /ˈkorə/ (oriental), [ˈkore], /ˈkore/ (nòrd-occidental), [ˈkoreɾ], /ˈkoreɾ/ (valencian)

Vèrb

córrer

1. córrer.