caire

Occitan

Etimologia

(Nom comun) Del latin quadrum.

(Vèrb) Del latin cadĕre.

Prononciacion

/ˈkajɾe/, /ˈkajɾe/

França (Bearn) : escotar « caire »

Sillabas

cai | re (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
caire	caires
[ˈkajɾe]	[ˈkajɾes]

caire masculin

1. Angle, canton.
2. Costat.

• Daissar de caire

1. pèira de cantonada
2. pèira de talha

Traduccions

alemand: Ecke (de) femenin, Winkel (de) masculin anglés: corner (en) catalan: angle (ca) masculin, cantó (ca) masculin espanhòl: rincón (es) masculin

francés: coin (fr) masculin italian: angolo (it) masculin sicilian: agnuni (scn)

Vèrb

caire

1. Se mòure a una posicion mai bassa jos l'efièch de la gravitat.

Sinonims

• càser
• tombar

Variantas dialectalas

• càder (gascon)

Traduccions

alemand: fallen (de) anglés: fall (en) catalan: caure (ca) espanhòl: caer (es) francés: choir (fr), tomber (fr)

francoprovençau/arpitan: chêre (frp) italian: cadere (it) naut sorab: padać (hsb) imperfectiu, padnyć (hsb) perfectiu sicilian: càdiri (scn)