cardonilha

Una cardonilha de prèp

Occitan

Etimologia

Nom bastit a partir de card, o del latin carduelis, amb un sufix -(on)ilha.

Prononciacion

/kaɾduˈniʎo/, /kaɾduˈniʎo/

Sillabas

car | do | ni | lha (4)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cardonilha	cardonilhas
[kaɾduˈniʎo]	[kaɾduˈniʎos]

cardonilha femenin (lengadocian)

1. Ornit. Aucèl d'Euròpa de l'espècia Carduelis carduelis.

   Coneissi pro dins ta familha

   L'alauseta, la cardonilha

   Lo calandre, lo sarrasin,

   E sabi qu'a tas batejalhas,

   Ont se faguèt tant de gaugalhas

   Lo rossinhòl seguèt pairin. (Joan Laurés, dins Lo campèstre)

Sinonims

• cardelina
• cardina

Locucions

• cantar coma una cardonilha
• tèsta de cardonilha

Provèrbi

• A pescaire de linha, a caçaire de cardonilha, païsan dones pas ta filha
• Caçaire de cardonilha e pescaire de linha, non agèt jamai bona cosina

Traduccions

alemand: Distelfink (de), Stieglitz (de) anglés: goldfinch (en) afrikaans: basc: breton: bulgar: кадънка (bg) catalan: cadernera (ca) chèc: stehlík obecný (cs) danés: stillits (da) espanhòl: jilguero (es) esperanto: kardelo (eo) estonian: ohakalind (et) finlandés: francés: chardonneret (fr) francoprovençau/arpitan: chardi (frp) galician: xílgaro (gl)

indonesian: gaelic irlandés: islandés: þistilfinka (is) italian: cardellino (it) lituanian: dagilis (lt) neerlandés: putter (nl), distelvink (nl) norvegian: ongrés: polonés: szczygieł (pl) portugués: pintassilgo (pt) romanés: sticlete (ro) sicilian: cardiddu (scn) suedés: steglits (sv) turc: saka kuşu (tr) ucraïnian: шиглик (uk)