carruga

Occitan

Etimologia

Del latin carrūca (« carri de doas ròdas »), derivat de carrus (« carri »), d’en primièr de guèrra puèi carri rural, passat pel gallés carros.

Prononciacion

/kar'ry.ɣɔ/, /kar'ry.ɣɔ/

car | ru | ga (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
carruga	carrugas
[kar'ry.ɣɔ]	[kar'ry.ɣɔs]

carruga femenin

1. Tombarèl de buòus d'una sola lata (timon).

Sinonims

1. araire
2. pèrga

Traduccions

Cultivar la tèrra alemand: Pflug (de) anglés: RU: plough (en) EUA: plow (en) arabi: محراث (ar) catalan: arada (ca) aladre (ca) arreu (ca) chinés: 犁 (zh) chèc: espanhòl: arado (es)

francés: charrue (fr) grèc: άροτρο (el) italian: aratro (it) neerlandés: ploeg (nl) portugués: arado (pt) polonés: pług (pl) rus: плуг (ru)

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]