cerièr

Occitan

Etimologia

Derivat de cerièra amb lo sufix -ièr.

Prononciacion

/seˈɾjɛ/, /seˈɾjɛ/

França (Bearn) : escotar « cerièr »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cerièr	cerièrs
[seˈɾjɛ]	[seˈɾjɛs]

cerièr masculin (gascon) (lengadocian)

1. Arbre de la familha de rosaceae: Prunus avium, que lo fruch es la cerièra.

Derivats

• cerièra

Variantas dialectalas

• cerièis (lengadocian)
• cerier (vivaroalpenc)
• cirier (lemosin)
• cerisèr (gascon)

Traduccions

alemand: Kirschbaum (de) masculin anglés: cherry tree (en) asturian: cerezal (ast) femenin, zrezal (ast) femenin catalan: cirerer (ca) masculin chèc: třešeň (cs) eslau ancian: чрѣшьнꙗ (cu) femenin espanhòl: cerezo (es) esperanto: ĉerizujo (eo) francés: cerisier (fr) masculin

italian: ciliegio (it) masculin japonés: 桜 (ja) (sakura) neerlandés: kersenboom (nl) olonèts: viišn'upuu (olo) ongrés: cseresznyefa (hu) portugués: cerejeira (pt) ucraïnian: вишневий (uk)