Occitan

Etimologia

Del latin popular certanus, compausat de certus « cèrt » e del sufixe -ānus.

Prononciacion

/seɾˈtan/, provençau /seʀˈtãⁿ/

Sillabas

cer|tan

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin certan certans
[seɾˈtan] [seɾˈtans]
Femenin certana certanas
[seɾˈtano̞] [seɾˈtano̞s]

certan

  1. Indubitable.
  2. Fixat ; determinat.
    • L’enregistrament dona als actes una data certana.
  3. Qu'es asseguat de´quicòm, que'n ten la certitud.
    • Soi certan de capitar.
  4. Qu'es de determinar ; que se vòl pas determinar.
    • Dans certanas escasenças.
    • Un certan nombre d’animals.
  5. (eufemisme) D’un biais indéterminat, per amenir un expression que se pensa èsser de tròp absoluda.
    • Aquel òme gausís d’una certana reputacion.
  6. (matematicas) Se dich d’un eveniment comprenent totas las escasenças d’una experiéncia aleatòria, es a dire, egal a l’univèrs.

Sinonims

Traduccions

Sens general


Sens fixat


 Pronom indefinit

Declinason
Singular Plural
Masculin certan certans
[seɾˈtan] [seɾˈtans]
Femenin certana certanas
[seɾˈtano̞] [seɾˈtano̞s]

certan

  1. Pronom indefinit que designa una persona que l’identitat pauc impòrta.

Traduccions