Occitan

Etimologia

Del latin coagulare.

Prononciacion

/kuaɣyˈla/

França (Bearn) : escotar « coagular »

Sillabas

co | a | gu | lar (4)

 Vèrb

coagular

  1. Menar un liquid a prene de la consisténcia.

Sinonims

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu coagular
Gerondiu coagulant
Participi passat
singular plural
masculin coagulat coagulats
femenin coagulada coaguladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present coaguli
coagule[N 1]
coagulas coagula coagulam coagulatz coagulan
Imperfach coagulavi coagulavas coagulava coagulàvem coagulàvetz coagulavan
Preterit coagulèri coagulères coagulèt coagulèrem coagulèretz coagulèron
Futur coagularai coagularàs coagularà coagularem coagularetz coagularàn
Condicional coagulariái coagulariás coagulariá coagulariam coagulariatz coagularián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present coagule coagules coagule coagulem coaguletz coagulen
Imperfach coagulèssi coagulèsses coagulès
coagulèsse
coagulèssem coagulèssetz coagulèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu coagula ! coagulem ! coagulatz !
Negatiu coagules pas ! coagulem pas ! coaguletz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)