coguou

Coguous

Occitan

Etimologia

Del latin cuculus.

Prononciacion

• [ku'ɣwɔl] (gasc.)
• [ku'ɣyul] (leng.)
• [kuˈgwɔw] (niss.)
• [ku'gjew] (rod.)

Nom comun

Declinason
Dialècte : niçard
Singular	Plural
coguou	coguous
[kuˈgwɔw]	[kuˈgwɔws]

coguou masculin (provençau)

1. Ornit. Aucèu de l'espècia Cuculus canorus.

   Ausisses cantar lo coguou?

2. Persona que foguèt trompada, victima d'adultèri.

   Quora ti diran coguou, vira-li lo cuou; Quora ti lo diran mai, vira-lo-li mai. (Prov. niçard)

Variantas dialectalas

• cocut
• coguòl (lengadocian)
• coguol (lengadocian)
• cocuth (gascon)
• coguieu (provençal rodanenc)
• coguòu (vivaroaupenc)

Derivats

• uòu coguòu

Traduccions

alemand : [1] Kuckuck (de) masculin asturian: [1] cuquiellu (ast) masculin, cucu (ast) masculin

francés : [1] coucou (fr) masculin; [2] cocu (fr) masculin