collègi
Veire tanben : col·legi |
Occitan
Etimologia
Del latin collegium.
Prononciacion
- lengadocian /kulˈlɛd͡ʒi/ , escotar « collègi »
- gascon /kulˈlɛʒi/ , escotar « collègi »
- provençau /kuˈlɛd͡ʒi/
Sillabas
col|lè|gi
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
collègi | collègis |
[kulˈlɛd͡ʒi] | [kulˈlɛd͡ʒis] |
collègi masculin
- (istòria) Pels Romans, corporacion.
- Còrs o companhiá reünida per de motius professionals o d'estudi, qu'an d'interesses comuns e somés a un meteis reglament.
- (Per extension) Instància de direccion collectiva.
- Establiment d'ensenhament secondari françès.
Derivats
Parents
Traduccions
collègi roman | |
---|---|
|
Còrs o companhiá reünida per un meteis motius | |
---|---|
|
establiment d'ensenhament segondari | |
---|---|
|