competir

Occitan

Etimologia

Del latin competĕre.

Prononciacion

lengadocian, gascon /kumpeˈti/, /kumpeˈti/

provençau /kũⁿpeˈti/, /kũⁿpeˈti/

Vèrb

competir

1. Èsser en competicion per un meteis objectiu.
2. Contestar lo talent, lo merit amb qualqu’un.
3. S'aprochar de quicòm, per objectiu de l’egalizar.

Sinonims

• concórrer
• rivalizar
• targar

Parents

• competicion

Traduccions

alemand: zustehen (de), konkurrieren (de), teilnehmen (de) (espòrt) anglés: compete (en) basc: catalan: competir (ca)

espanhòl: competir (es) francés: concourir (fr), rivaliser (fr) italian: competere (it) portugués: competir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin competĕre.

Prononciacion

Oriental: central /kumpəˈti/, /kumpəˈti/ balear /kompəˈti/, /kompəˈti/, /kumpəˈti/, /kumpəˈti/

Occidental: nord-occidental /kompeˈti/, /kompeˈti/, valencian /kompeˈtiɾ/, /kompeˈtiɾ/

Vèrb

competir

1. competir ^(oc)
2. (drech) Èsser de la competéncia, del ressòrt.

Espanhòl

Etimologia

Del latin competĕre.

Prononciacion

/kompeˈtiɾ/, /kompeˈtiɾ/

Vèrb

competir

1. competir ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin competĕre.

Prononciacion

Portugal /kõpɨˈtiɾ/, /kõpɨˈtiɾ/

Brasil /kõpeˈtʃi(ɾ)/, /kõpeˈtʃi(ɾ)/

Vèrb

competir

1. competir ^(oc)