concomitància
Occitan
Etimologia
- Del vèrbe latin concomitari « acompanhar », del prefixe con- (« ensemble ») e de comitari (« èsser ligat »).
Prononciacion
/kunkumiˈtansjo̞/
Sillabas
con|co|mi|tàn|cia
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
concomitància | concomitàncias |
[kunkumiˈtansjo̞] | [kunkumiˈtansjo̞s] |
concomitància masculin
- Coexisténcia de diferents fachs.
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del vèrbe latin concomitari « acompanhar », del prefixe con- (« ensemble ») e de comitari (« èsser ligat »).
Prononciacion
Sillabas
con|co|mi|tàn|cia
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
concomitància | concomitàncies |
concomitància masculin