coneishença
Occitan
Etimologia
De conéisher, amb lo sufix -ença.
Prononciacion
/kuneˈʃenso/
França (Bearn) - Gascon : escotar « coneishença »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
coneishença | coneishenças |
[kuneˈʃenso] | [kuneˈʃensos] |
coneishença femenin (gascon)
- Ensems de causas sabudas dins un domeni.
- Persona coneguda.
Variantas dialectalas
Parents
Traduccions
|
|