conjunta

Occitan

Etimologia

Del latin conjunctus

Prononciacion

lengadocian /kunˈd͡ʒynto̞/, /kunˈd͡ʒynto̞/

Lengadocian : escotar « conjunta »

gascon /kunˈʒynto̞/, /kunˈʒynto̞/

escotar « conjunta »

provençau /kũⁿˈd͡ʒỹⁿtə/, /kũⁿˈd͡ʒỹⁿtə/

Sillabas

con|jun|ta

Nom comun

conjunta femenin, (masculin: conjunt)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
conjunta	conjuntas
[kunˈd͡ʒynto̞]	[kunˈd͡ʒynto̞s]

1. (drech) Esposa, es a dire una persona junta a una autra pel maridatge.
2. (par extension) Persona vivent maritalament avec una autra.

Variantas dialectalas

• conjoncha (lengadocian)

Traduccions

alemand : Ehe-partner (de) anglés : spouse (en) basc : catalan : cònjuge (ca)

espanhòl : cónyuge (es) francés : conjointe (fr) italian : coniuge (it), consorte (it) portugués : cônjuge (pt)

Forma d'adjectiu

conjunta

1. femenin singular de conjunt.

Forma de vèrb

conjunta

1. Participi passat al femenin singular de conjónher / conjuntar