contravenent

Occitan

Etimologia

De contravenir.

Prononciacion

/kontɾaβenˈen/, /kontɾaβenˈen/

Sillabas

con|tra|ve|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
contravenent	contravenents
[kontɾaβenˈen]	[kontɾaβenˈens]

contravenent (lengadocian), (gascon); masculin, (equivalent femenin: contravenenta)

1. (drech) Aquel que contraven, qu'agís contra l’òrdre establit.

Variantas dialectalas

• còntravenent (provençau)
• contraveinent (gascon)

Traduccions

alemand: Täter (de), Straftäter (de) anglés: offender (en) basc: catalan: contraventor (ca)

espanhòl: contraventor (es) francés: contrevenant (fr) italian: colpevole (it), offensore (it) portugués: infrator (pt), transgressor (pt)

Forma de vèrb

contravenent

1. geondiu de contravenir.