convenir
Occitan
Etimologia
Del latin convenire.
Prononciacion
/kumbeˈni/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « convenir »
Vèrb
convenir
- Trobar un acòrdi entre doas o maitas parts.
- Èsser ben per qualqu'un.
- Admetre qu'una autra part a rason.
Mots aparentats
Variantas dialectalas
- conviéner (gascon)
- convénguer (gascon)
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
| Infinitiu | convenir | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | convenent | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | convengut | convenguts | ||||
| femenin | convenguda | convengudas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | conveni | convenes | conven | convenèm | convenètz | convenon |
| Imperfach | conveniái | conveniás | conveniá | conveniam | conveniatz | convenián |
| Preterit | convenguèri | convenguères | convenguèt | convenguèrem | convenguèretz | convenguèron |
| Futur | convendrai | convendràs | convendrà | convendrem | convendretz | convendràn |
| Condicional | convendriái | convendriás | convendriá | convendriam | convendriatz | convendrián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | convenga | convengas | convenga | convengam | convengatz | convengan |
| Imperfach | convenguèssi | convenguèsses | convenguès | convenguèssem | convenguèssetz | convenguèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | conveni ! | — | convengam ! | convenètz ! | — |
| Negatiu | — | convengas pas ! | — | convengam pas ! | convengatz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
Catalan
Etimologia
Del latin convenire.
Prononciacion
/kumbəˈni/
Espanha (Barcelona) : escotar « convenir »
Vèrb
convenir
Espanhòl
Etimologia
Del latin convenire.
Prononciacion
/kombeˈniɾ/
escotar « convenir »
Vèrb
convenir