crenta

Occitan

Etimologia

De crentar .

Prononciacion

/kɾen'to̞/, /kɾen'to̞/ França (Bearn) : escotar « crenta »

Sillabas

cren|ta

Adjectiu

Declinason
Singular	Plural
crenta	crantas
[kɾen'to̞]	[kɾen'to̞s]

crenta femenin

1. Fach de crentar o de redobtar quicòm.

Sinonims

• crenhença
• paur
• temor

Derivats

• crentiu
• crentivol

Traduccions

alemand: Angst (de), Furcht (de) anglés: fear (en), apprehension (en), fright (en), trepidation (en), alarm (en) basc: beldurra (eu) catalan: temuda (ca)

espanhòl: temor (es), miedo (es) francés: crainte (fr) italian: paura (it) portugués: culpa (pt), censura (pt)

Forma de vèrb

crenta

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de crentar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de crentar