cric

Occitan

Etimologia

(nom) Del naut-alemand mejan Kriec, Krich « cremalh de balesta ».

(interjeccion) Onomatopeic.

Prononciacion

/ˈkɾik/, /ˈkɾik/

Sillabas

cric

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cric	crics
[ˈkɾik]	[ˈkɾiks]

cric masculin

1. Aplech per levar un objècte pesuc e lo manténer en nautor per un moment.

Traduccions

alemand: Wagenheber (de) anglés: jack (en) basc: catalan: cric (ca)

espanhòl: gato (es), gata (es) francés: cric (fr) italian: cric (it) portugués: macaco (pt)

Interjeccion

cric

1. Bruch fòrça agut.
   • Cric-crac ! mon conte es acabat !

Derivats

• cricar